Μέχρι το Μάιο τα πράγματα ήταν απλά. Η βασική αντίθεση μεταξύ των κομμάτων στηρίζονταν σε ένα δίπολο που κατά περίπτωση έγερνε από τη μια ή την άλλη πλευρά. Διακηρυκτικά τουλάχιστον η αντίθεση αυτή εκφράζονταν μεταξύ δεξιάς και αριστεράς. Σπεύδω να πω ότι η διάκριση αυτή με οικονομικούς όρους είναι πάντα επίκαιρη αν και όχι τόσο κατανοητή. Η αριστερά ζητά αύξηση των φόρων (άμεσων κυρίως αλλά και έμμεσων) ώστε να αυξηθούν οι κοινωνικές υπηρεσίες. Δηλαδή όλοι -ανάλογα με το εισόδημα τους- να πληρώνουν ώστε να εξασφαλίζουμε ένα επίπεδο κοινωνικών υπηρεσιών αποδεκτό και ποιοτικό. Η δεξιά συνήθως ζητά μείωση φόρων με παράλληλη εξασφάλιση κάποιων αποδεκτών μεν, χαμηλής ποιότητας δε υπηρεσιών. Αλλά επειδή θα μειωθούν οι φόροι, ο καθένας θα μπορεί να πληρώνει στον ιδιωτικό τομέα για τις υπηρεσίες που χρειάζεται. Έτσι αντί να δίνεις τα λεφτά σου π.χ. για καλά δημόσια σχολεία, θα δίνεις κάποια ώστε να υπάρχουν δημόσια σχολεία αλλά με τα υπόλοιπα που δεν θα σου κρατάνε θα μπορείς να στείλεις σε καλό σχολείο το παιδί σου... η συνέχεια via egnatiapost.gr
http://www.egnatiapost.gr/index.php/opinions/item/1090-η-διάκριση-αριστεράς-δ...
